ETF
Een ETF, voluit een Exchange Traded Fund, staat ook wel bekend als een indextracker. Wie handelt in ETF’s volgt zo goed mogelijk de beursindex. In die zin is er dus sprake van een passieve vorm van beleggen, aangezien er geen sprake is van een actief beheer om een zo hoog mogelijk rendement te halen. Het idee dat er aan het handelen met ETF’s grote risico’s kleven is dan ook een broodje-aapverhaal. ETF’s kennen lage beheerskosten (tot 1,6 procent minder dan bij traditionele beleggingsfondsen) en met een computerprogramma wordt de beurs geanalyseerd. Dat scheelt dus ook in de kosten omdat een dure analist inhuren niet meer nodig is.
Steeds populairder
Vooral in de Verenigde Staten genieten ETF’s een grote populariteit onder beleggers. Maar ook in Nederland is de ETF aan een opmars bezig. Dit heeft te maken met de kenmerken van een ETF. Zo is de mate van spreiding in de beleggingsportefeuille hoog doordat een indexbelegging met zich meebrengt dat er sprake is van diverse posities. Daarnaast is een ETF zeer transparant en het nooit de vraag hoeveel je waarin belegt.
Minder valutarisico
ETF’s bieden de belegger veel bescherming, met name doordat met deze vorm van beleggen het valutarisico wordt verminderd. Dit gebeurt doordat het risico tegen een zeer lage kostprijs wordt afgedekt. Een zelfde soort afdekking is bij ETF’s ook mogelijk met betrekking tot renterisico. Vooral als de rente in de Verenigde Staten gaat stijgen (en dat is de verwachting) is dit een zeer interessante mogelijkheid.